nie ulega ona przekształceniu w jakiś pierwotny, <br>doskonały stan? <br>Nishida podkreślał, że 'oświecenie' jako wejrzenie we własną naturę jest <br>"przewrotem w świadomości ego". Z punktu widzenia 'logiki paradoksu' <br>jedyną uzasadnioną zmianą, która zachodzi w akcie 'oświecenia', jest zmiana <br>perspektywy postrzegania rzeczywistości przez 'jaźń jednostkową'. Zmiana ta <br>polega na porzuceniu epistemologicznego paradygmatu dualizmu podmiotu <br>i przedmiotu, zgodnego z logika formalną i zastąpieniu go paradygmatem <br>'absolutnie sprzecznej samotożsamości', gdzie podmiot jednocześnie jest i nie <br>jest przedmiotem. Zmiana polega na przekroczeniu granic, jakie dla rozumu <br>stanowi sprzeczność, czyli na przejściu od epistemologii logiki klasycznej, <br>której granice wyznacza zasada niesprzeczności, do epistemologii 'logiki <br>paradoksu' (czyli