lat - w tym przypadku jest to fakt znaczący - przewodniczył kardynał Wojtyła, i pamiętam, jak prowadził obrady, jak wsłuchiwał się w głosy ludzi starych i młodych, prostych i wyedukowanych, niepozornych i utytułowanych, jak duży nacisk kładł na promowanie aktywnej postawy laikatu w Kościele. Potwierdzały to jego liczne działania w czasie tych parunastu lat, gdy był biskupem krakowskim: synod, sympozja naukowe, powstawanie sieci poradni przedmałżeńskich, tworzenie się duszpasterstw specjalistycznych, przyjaźń z kręgiem "Tygodnika Powszechnego" i "Znaku", współpraca z przedstawicielami świata nauki, a także przedstawicielami opozycji - wszędzie tam bardzo istotną rolę odgrywali ludzie świeccy. Podobny rys cechuje jego pontyfikat. Papieska wizja Kościoła przeciwstawia się