26 melodii różnych <br>kolęd i pastorałek, podając w odpowiednich miejscach partytury ich incipity <br>tekstowe. Są tu oczywiście kolędy powszechnie znane ­ Anioł pasterzom mówił, <br>Wśród nocnej ciszy czy Lulajże Jezuniu, lecz także wartościowe stare kolędy, <br>również funkcjonujące w krajach Europae Christianae, np. Quem pastores laudavere <br>(podano polski incipit tej kolędy ­ Którego pasterze chwalili). Praca kompozytora, <br>dodajmy wcale nie łatwa, polegała na adaptacji melodii kolędy do określonego <br>wersu, bądź struktury semantycznej łacińskiego tekstu mszalnego, przy założeniu <br>ogólnej korelacji (wyjątki zaś jedynie potwierdzają regułę) charakteru tekstu <br>i melodii kolędy z tekstem mszalnym, np. wspomnianą kolędę Quem pastores Dembiński <br>wykorzystał w Sanctus, z tekstem pierwszego