zwracając się do spiętej Stefy. Ta spuściła oczy, zawstydzona.<br>Konstanty trochę nieswoim głosem powiedział: - Wielka mi rzecz, tak się należy, przecież dzisiaj Wigilia, ale-ale, czy słyszeliście ostatnią nowinę? Ludzie widzieli tu Eugeniusza Bodo, tak, nie ma co się śmiać, stał w ogonku u piekarza Baumerta.<br>- Niemożliwe, Bodo ma szwajcarski paszport, siedzi teraz bezpieczny nad Lemanem - Jassmont się skrzywił, odsunął krzesło, wskazał Róży, aby usiadła, ale ona nie zwracała na niego uwagi i jak w uniesieniu mówiła nieskładnie, z egzaltacją. - Takie wspaniałe święta, znowu wszyscy razem, rodzina, jak można żyć bez rodziny, nie mogę wyjść z podziwu, jak wy umiecie wszystko