Jesteś sama, nienawidzą cię, a ty ich. Wszystko co kochasz, rozumiesz, jest ci bliskie, zostało daleko i nie ma do tego powrotu, bo "zdradziłaś" dla męża.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Zrozumiałam wszystko.&lt;/&gt;<br>Nadszedł dzień premiery. Pochyła scena, czarna, monumentalna dekoracja, czarne lustro jako posadzka, kurtyna dymna, kurtyna świetlna, dymy, chóry, muzyka - łagodnie to określając - patetyczna, no i na koniec zapadnia. Jak się nie uda, to nam nigdy nie darują.<br>Nie wiem co i jak działo się tego wieczora, grałam jak w transie. Płakałam, krzyczałam, turlałam się, wyłam. Mogłam sobie pozwolić w tej roli na użycie jaskrawych środków, bo wiedziałam, że reżyser, Zygmunt Hübner pilnuje, żebym