W tym momencie wciąga mnie teatralność tej sceny. Dlatego, a zupełnie nie z innego powodu, mówię:<br>- Pozwoli mi pani zatrzymać jedną?<br>Teatralny efekt wciąga i Suzanne. Niby się waha. Choć wiadomo, że pozwoli. Musi się zawahać i musi pozwolić. Tekst dramatu wymaga tego.<br>&lt;page nr=191&gt; - Proszę - mówi głosem na masce.<br>Przez chwilę patrzymy na siebie.<br>- Żegnam pana - mówi krótko. Powiedziała świetnie. Nie da się zaprzeczyć. Wyciąga do mnie rękę. - Może nie powinnam panu podać ręki, jednak nie chcę zapominać o tym, co wprawdzie krótko, ale było między nami dobre.<br>Oho, ho, Suzanne. A niby co to takiego jest ta twoja ręka? Nie pokalana