ogólną) i tzw. psychologią pracy.<br><br>Wróćmy do przykładu z dziedziny praktyki edukacyjnej. Piaget tworząc teorię rozwoju umysłowego człowieka i prowadząc bardzo rozległe i wieloletnie badania nad tym problemem, nie odpowiadał "wprost" na zgłaszane przez jakąś instytucję rządową zamówienie na opracowanie teoretycznych podstaw funkcjonowania szkoły. Natomiast jego wieloletni współpracownik (a także pedagog, nauczyciel) Aebli postanowił przebudować praktykę dydaktyczną, dając jej nowe podstawy psychologiczne (teoretyczne). W tym celu zbudował spójny system działań (a nie mniejszych teorii) dydaktycznych oparty na wynikach badań naukowych przeprowadzonych w pracowni Piageta. Akceptując wyniki badań psychologicznych uzyskane przez Piageta i chcąc nauczać dzieci (a więc chcąc działać praktycznie), pedagog