nim precz.<br><br>Gdy wojna się skończyła,<br>W świat ruszył Szaławiła,<br>Roch za nim zwolna człapał,<br>Bo miał niewielki zapał<br>Do przygód. Nadto Roch<br>Niechętnie wąchał proch.<br><br>Rzekł rycerz: "Jestem głodny<br>To objaw niezawodny,<br>Że gdzieś tu jest zamczysko<br>Albo oberża blisko.<br>Na pieczeń mam dziś chęć<br>Mój giermku! Za mną pędź!"<br><br>Z pół mili ujechali,<br>A już gospoda w dali<br>Gospoda "Pod Fijołkiem",<br>Więc rycerz z swym pachołkiem<br>Przed bramą z konia zsiadł:<br>"Tu - rzecze - będę jadł!"<br><br>Koń dawniej rżał - dziś nie rży,<br>Gdy staje przy oberży,<br>Wiadomo - rycerz w nędzy,<br>A owsa bez pieniędzy<br>Nie daje przecież nikt:<br>Pan chudy