Boże...<br>- Gdzieś w czaszce. Najgorsze, co może być. <br>- W czaszce... - powtórzył Jędrek bez sensu. <br><br>- Koniec z dziewczyną. Potworne. <br>- Nie, nie... - bełkocze Grześ. <br>Jędrek zastygł przy oknie, jakby dostał zastrzyk z cementu.<br>- Gdzie ona jest? W szpitalu? - wymamrotał. <br>- Nie. W domu. <br>A Grzegorz gorączkowo zgarnia nuty i ładuje do teczki. <br><br>- Gdzie pędzisz? Nic jej tak nagle nie pomożesz, pójdziesz po lekcji - usiłuję go zatrzymać. <br>Ale on jest już w drzwiach. <br>- Wytłumacz mnie przed Tatą, Pekińczyk. Cześć! - I poleciał. <br>Podeszłam do Jędrka. Ciągle stoi przy oknie. Patrzy przed siebie, ale tak jakby nic nie widział i niczego nie słyszał. Zdaje mi się, że