rolę odgrywały już<br>sekundy. Szczęśliwie spadł na obie nogi, amortyzując wstrząs<br>lekkim przygięciem w kolanach. zrobił to z przyzwyczajenia,<br>jakby skakał z nartami na skoczni. Jednym susem dopadł do<br>furtki, noga na klamkę, przerzut i chwycił za druty kolczaste<br>rozciągnięte na murze. Nie zdołał jednak podciągnąć się od ich<br>wysokości: pękły pod ciężarem, ale drutów nie wypuścił z rąk.<br>One to pomogły mu wydostać się na pierwsze wewnętrzne<br>ogrodzenie, którego grzbietem doszedł do wygiętego pręta,<br>skąd przeskoczył na wyższy, pięciometrowy mur zewnętrzny,<br>również z drutem kolczastym. Oba mury dzieliły mniej więcej<br>trzy metry. Gdyby nie udało mu się pokonać tej przestrzeni