druku, którego w 1450 r. dokonał moguncki złotnik Jan Gutenberg, spowodował, że książka powoli upowszechniała się wśród szerszego kręgu czytelników. Zwiększyło się zainteresowanie rodzącą się właśnie polską literaturą religijną i świecką - pieśniami, dramatem, a także dziejopisarstwem.<br><br>Jednakże językiem nauki i dokumentu długo jeszcze pozostawała łacina. W niej właśnie powstało znakomite, pełne patriotyzmu, dzieło historyczne - ‚Roczniki, czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego pióra Jana Długosza. Autor - kanonik krakowski i wychowawca synów królewskich - gromadząc dokumenty, kroniki i świadectwa bezpośrednich uczestników ważnych wydarzeń, przedstawił dzieje Polski w łańcuchu przyczyn i skutków. Stworzył w ten sposób podstawy metody badania historycznego, a jego ‚Roczniki do