przedsiębiorstwa państwowe dominują</>. Cała koncepcja modelowa była najwidoczniej oparta na założeniu, iż gdyby można było wbudować rynek kapitałowy do systemu gospodarki socjalistycznej, usprawniło by to ten system wydatnie, a co do stron negatywnych, miałaby nad tym pieczę polityka makroekonomiczna państwa w dziedzinie monetarnej i fiskalnej, a zmierzająca w szczególności do pełnego zatrudnienia. Pozwolę sobie nadmienić, że gotowość autorów do zaakceptowania rynku kapitałowego spotkała się z ostrą krytyką ze strony tzw. nowych socjalistów rynkowych na Zachodzie. Według Piersona (1995, s. 131): Socjaliści rynkowi z zasady nie mogą uczynić tego decydującego i ostatecznego kroku (inaczej niż wielu neoliberałów) ponieważ właśnie brak rynku kapitałowego