wyjątek w całej armii jej skośnookich koleżanek - pilnych, a więc nieco nudnych nutowych &lt;orig&gt;reproduktorek&lt;/&gt;, zalewających masowo europejskie konserwatoria i estrady.<br>Bernard Zink zaś tylko potwierdził znakomitą markę, jaką się cieszy w amerykańskiej prasie fachowej po opublikowaniu wraz z Davidem Seligiem kompaktu z muzyką Szymanowskiego. Jego gra odznaczała się wrażliwością i perfekcją, a wieńcząca występ Sonata Francka miała wręcz siłę unoszenia słuchaczy w powietrze. Zinck miał pojawić się w Zakopanem już ubiegłego roku, ale co się odwlekło, to przecież nie uciekło.<br>- O waszym festiwalu słyszałem i czytałem dużo - wyznawał Tomasz Strahl, wschodząca gwiazda polskiej wiolonczeli - ale nigdy nie miałem okazji wziąć w