do zdrowia.<br>Będziesz żyła - mówił - i jego słowa jak ożywczy eliksir wzmacniały moją słabnącą nadzieję. Słuchałam jego słów, pozwalałam sobie robić zastrzyki i bez słowa skargi połykałam wszystkie gorzkie medykamenty. Tymczasem jednak męczył mnie każdy krok, w nocy kołatanie serca nie pozwalało mi zasnąć i dokoła umierali ludzie.<br>&lt;page nr=82&gt; Po krótkich pertraktacjach z kliniką kardiochirurgiczną w Poznaniu profesor postanowił mnie tam wysłać. W klinice tej operował jeden z najzdolniejszych - jak powszechnie wierzono - chirurgów w Polsce. Zdziwiłam się, kiedy zobaczyłam go po raz pierwszy, wyglądał tak młodo. W rzeczywistości miał lat czterdzieści i - o czym krążyły legendy w klinice - w młodości przeszedł ciężką