świat, jaki ją zawsze onieśmielał, w środowisko ludzi, którzy coś udają, zachowują się nieprawdziwie, budziło raczej zawstydzenie. Zwłaszcza że studenci szkoły teatralnej, jak i wszystkich szkół artystycznych, wydają się może bardziej niż inni wybrańcami losu. Budzą dość powszechne zainteresowanie, choć jeszcze nic nie zrobili, niczego nie potrafią. Niektórych może to peszyć, zwłaszcza jeśli zostali nauczeni, że na wszystko muszą sobie zapracować. <br>Od wewnątrz szkoła wygląda dość osobliwie: jak plac gonitwy połączony z cieplarnią. Od początku studenci stykają się z atmosferą ostrej rywalizacji, stresu, przez pedagogów oswajani z drastycznościami zawodu, a jednocześnie przymierzanie się do tej profesji pozostaje bezkarne, bo jeszcze niepubliczne