sablja, po angielsku sabre (przy zamiennie stosowanym określeniu: sword - miecz), po francusku savra, po włosku sciabola, po węgiersku sablya, po niemiecku säbel. Te dwie ostatnie nazwy wraz z rosyjską zbliżone są bardzo do polskiego brzmienia - szabla.<br>Istnieją kręgi kulturowe, przykładowo Persja, Turcja, Arabia czy Kaukaz, gdzie wymienione wyżej nazwy w pewnym czasie zostały użyte w celu określenia odrębnych typów szabel. W europejskim kręgu kulturowym pojęcie szabli odnoszono zawsze do pewnej grupy broni siecznej charakteryzującej się takimi, a nie innymi formami i elementami konstrukcyjnymi, a nie do jakiegoś konkretnego typu szabli. Jaka więc jest etymologia pojęcia "szabla"? Aleksander Brückner przedstawia ją następująco