na siebie wymysły z samochodów, motocykli i skuterów, pędzących ze śródmieścia w stronę morza czy wzgórz na południe od Rzymu. W końcu nadjechał ten autokar, przepełniony resztą Brazylijczyków z klasztoru. Ulicę napełniły nawoływania i okrzyki.<br>Jednocześnie z autokarem, raptem wypadła z bocznej uliczki i zatrzymała się przed bramą naszego domu pianola na kółkach. Koło czarnego jej kształtu uwijało się dwu spoconych, brudnych mężczyzn. Jeden w wielkim pośpiechu kręcił korbą, drugi w zdenerwowaniu, podrywając kapelusz, pchał się pomiędzy Brazylijczyków, starając się wyrwać od nich parę lirów, zanim zdążą dostać się do wnętrza autokaru. Zdyszany, wrócił z niczym. Wtedy to nadjechał zięć państwa