nas tak zawsze: na początku - Słowo<br> w barykadowy tężejące śpiew.<br>SZARA SPIKERKA<br> A potem... siekiera wbita w puszczę jodłową,<br> po samą krew!<br>Zewsząd wchodzą na scenę CHŁOPI. Wywlekają trupy, dziwnie pochyleni i szarzy.<br>Powoli przechodzi kolumna SZLACHCICÓW pod strażą Prusaków. Naraz z nieba<br>opuszcza się<br>między CHŁOPÓW świetlista, zielonozłota mara pieca<br>kaflowego. CHŁOPI porzucają trupy i biegną do pionowego<br>słupa zieleni. SŁOWACKIEGO i MATKI już nie widać.<br>I CHŁOP radośnie<br> Piec! Bóg nam spuścił piec rumiany,<br> złotą rutą polewany!<br>&lt;page nr=204&gt;<br><br><br><br>II CHŁOP<br> Da, już dola się odmieni,<br> Da, zima się zazieleni!<br>Próbują objąć piec, ale zjawa gaśnie; zawód bolesny.<br>CHŁOPI wniebogłosy Ooo