się, że w górze, w ciasnym korytarzyku, słyszy czyjeś kroki. Znieruchomiał. Kroki zbliżały się.<br>Teraz był już pewny, że ktoś za nim idzie. Przeraził się. Droga odwrotu została odcięta.<br>Zatrzasnął za sobą drzwi i błyskawicznie zaplótł pętlę, tak że dwa splecione końce pozostały po jego stronie. Potem niemal biegiem przemierzył pieczarę, w której rano natknął się na pokrowiec z workiem cementu. Pokrowiec leżał na starym miejscu.<br>Perełka bez trudu znalazł korytarz, którym rano przybyli malarz ze swym towarzyszem. Kiedy się weń zapuścił, za sobą usłyszał odgłos trzeszczenia desek. Ktoś szamotał się z zadrutowanymi drzwiami.<br>Pan inspektor przyspieszył kroku. Był pewny, że