kto?<br>Wstał piegowaty:<br>- To nie my, to Chińczycy. Naumyślnie poprzerabiali nam stopnie, żeby nas wsypać. Sam widziałem tego żółtego, jak kradł klucz od kancelarii.<br>Wskazuje na małego, bogu ducha winnego Hu. Ojciec Pafnucy schwycił małego Hu za kołnierz i kantówką trzepnął go po palcach:<br>- Precz!<br>P'an nie wytrzymał. Podskoczył ku piegowatemu i kułakiem w mordę - bęc! Rozdzielono ich z trudnością. Piegowatemu krew puściła się z nosa, a pod okiem siniak jak śliwka. Z rozbitą mordą poczłapał do domu.<br>P'ana wywleczono za uszy i zamknięto w pustej klasie.<br>Po obiedzie samochodem zajechał ojciec piegowatego. Dorodny, pachnący, z czerwonym guziczkiem w butonierce. W