z jego wyniosłości i pychy. <br>Wysuwano także różne, bardzo skomplikowane teorie co do powstawania i rozwoju Księgi Hioba (np. J. Lindblom). Wskazywano na różne pochodzenie nie tylko opowieści i dialogu, ale także poszczególnych elementów w samej opowieści - czyli w prologu i epilogu. Sugerowano, że jakiś późniejszy pisarz izraelski wprowadził do pierwotnie edomickiego dzieła nowe elementy, np. postacie szatana i żony Hioba (1, 6; 2, 1. 9-10) oraz nowe zakończenie (41, 1-6), które potem zastąpiono innym, opartym na dawnej wersji edomickiej. Przypuszczano też, że mowy Jahwe (rozdz. 48-41) są również późniejszą wstawką. Tutaj jednak zauważono, że wiążą się one