Konodonty Poczynając od późnego kambru, w wapieniach pelagicznych masowo <br>występują fosforanowe ząbki konodontów. Ze statystyki współwystępowania typów ząbków i ze stosunkowo licznych już znalezisk ich połączonych zespołów na powierzchni skały wiemy, że tworzyły aparat gębowy. Zwykle złożony z siedmiu par elementów ustawionych naprzeciw siebie ostrzami i jednego elementu pośrodku. U pierwotnych konodontów elementy w aparacie były podobne do siebie kształtem. Aparat ten ze względu na budowę, a zapewne i funkcję, był bardzo podobny <br>do aparatu chwytnego Chaetognatha. Później w wyniku przemian następujących <br>w licznych niezależnych liniach ewolucyjnych poszczególne pary elementów w aparatach <br>&lt;page nr=228&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>uległy zróżnicowaniu. W skrajnych wypadkach aparat składał się z