niż pięć minut! - mruknął wesoły i nawet pogniewał się na samego siebie, że przez tyle czasu babrał się w rzeczach ponurych i niekonkretnych. Chciał powiedzieć coś dowcipnego, aby po chwili zacząć się śmiać i przynajmniej na razie zapomnieć o wszystkim. Ale ponieważ nic dowcipnego nie przyszło mu do głowy, wyrzekł pierwsze lepsze zdanie, które mu się nawinęło. Z tego jednak powiedzenia wyszedł lichy, a co najważniejsza, nietaktowny żart.<br>- A jakżeż było z tymi innymi trzema kochankami? - zapytał głupkowato i czekał, że w tej chwili Rebeka się roześmieje. Rebeka jednak nie roześmiała się.<br>Wtedy podniósł na nią oczy i zauważył, nic nie rozumiejąc