jest ukośnie od wnętrza żuchwy ku przyczepowi na puszce mózgowej. Jego skurcze powodują więc powstanie sił zginających żuchwę, z tendencją do wyrywania jej ze stawów, szczególnie jeśliby nie były synchroniczne po &lt;page nr=339&gt; obydwu stronach. Dlatego stawy żuchwy gadów są bardzo szerokie, a panewka stawowa żuchwy masywna. Zarówno pterygoideus, jak i ustawiony pionowo musculus temporalis zapewnić mogą zamykanie paszczy, ale nie żucie.<br>Redukcja skórnych kości okrywy czaszki i zagłębienie się ich w tkanki miękkie umożliwiła istotną zmianę w układzie tych mięśni. Ekspansja przyczepów, wnikających w szwy między kośćmi, ku górze mózgoczaszki jeszcze przed końcem karbonu doprowadziła do powstania otworów skroniowych (Petrolacosaurus, Archaeothyris).<br>Dopiero