Erna Eltzner, okazała się właśnie talentem spirytystycznym. Wokół dziewczynki zbierają się różne indywidua i budzą się namiętności. Ten fenomen, wcale nie paranormalny, został świetnie opisany w utworach I. B. Singera, gdzie wokół stukających stoliczków zawsze toczy się gra erotyczna: łańcuch rąk i kolan wywołuje nie tylko cienie zmarłych. Olga Tokarczuk - pisarka a zarazem psycholog kliniczny - przenosi temat spirytystyczny do niemieckiego Wrocławia.<br> Wyróżnikiem tej powieści jest oryginalna konstrukcja narracji podzielonej na krótkie rozdziałki, opatrzone imieniem i nazwiskiem bohatera epizodu, dzięki czemu stała się jakby galerią portretów, Niemniej jednak powieść polifoniczna nie powstała. Ten sam schemat narracyjny krótkich rozdziałów, związanych z jedną postacią