Wężyk minorowo swój konfederacki epizod &#150; jako sztukę bez planu i układu, dramę z niskich intryg, domysłów i obiadów złożoną, zbyt niską nawet na scenę historyczną. &#132;Gdy w wieczór zapytany został piszący przez Matuszewicza, jak mu się spodobał ten dramat &#150; nie mógł się zgodzić na jego sceny jako pisarz dramatu".<br> Zajęcie Warszawy przez wojska rosyjskie sprawiło, że rada przeniosła się do Krakowa. Tędy wiodła droga wojska polskiego do Saksonii. Tu zastała Wężyka bitwa lipska i zima 1814. Wraca wówczas &#150; przez Warszawę &#150; do &#132;przodków zagrody", na Podlasie, do Witulina. Konsekwentnie odmawia przyjęcia jakichkolwiek urzędów i udziału w