dużo wcześniej. Bo to nazywa się tylko sernik, a robi się<br>ze śmietany. I śmietana musi być nie za kwaśna, i broń Boże nie<br>podrabiana. Zamówię u jednej znajomej na targu, co zawsze u niej<br>śmietanę kupuję.<br> - Mogę jeszcze? - wdzięcząc się, spytała Anna, jakby chciała<br>podkreślić, że tak jej ten placek smakuje.<br> - Ależ proszę, częstuj się. A dla kogóż upiekłam? - sprawiała<br>wrażenie uszczęśliwionej, a nawet to chwilowe rozdrażnienie jakby<br>przemieniło się w radość. Lecz nieoczekiwanie, mając jeszcze tę radość<br>w oczach, rzuciła w moją stronę: - Nie pamiętasz, Piotrek, wzięła sobie<br>wczoraj Róża ten przepis na sernik?<br> - Nie wzięła.<br> - Przecież jej przepisałeś