tego zadania wywiązali się rzetelnie, projektując spójny ekonomicznie system odpowiadający na pytanie, skąd brać pieniądze na finansowanie i kredytowanie mieszkań i jakie rozwiązania instytucjonalno-prawne są potrzebne, aby można było prowadzić politykę mieszkaniową. Akt ten określa, jaka ma być rola państwa, samorządów terytorialnych i obywateli w rozwiązywaniu potrzeb mieszkaniowych, konkretyzując plączący się po różnych dokumentach wysokiej rangi już od czasów późnego PRL-u zapis, że państwo nie ma obowiązku dawania mieszkań, ale jest zobowiązane do stworzenia warunków, w których obywatel może tę ważną potrzebę zaspokoić. W układzie redakcyjnym projektu na pierwszym miejscu znalazły się regulacje dotyczące zasad funkcjonowania kredytu kontraktowego, adresowane