i zająca, potem pięć talerzy, noży i widelców - panna Hela skwapliwie wydała mu serwetki, kawiarka Olga uśmiechnęła się znacząco i mrugnęła okiem do kasjerki Gieni. Powodzenie sprzyjało Boryczce. Nie zdarzyło się, by goście usiedli przy kilku stołach równocześnie lub żeby specjalnie po jakąś drobnostkę zmuszony był iść do bufetu - rewir płaszczył się u jego stóp jak wierny pies, wszelkie zapory usuwały mu się sprzed nóg i rąk. Gdy się już dobrze roztańczył i brakło mu roboty na własnym rewirze (wskutek czego czuł się nadmiernie lekki, jak gdyby rzucał się w próżnię), wtedy biegł na jedynkę pomagać Kantarze. Kelner ten, mimo pięknej czarnej