i wywołać może zrozumiały opór. Ale: czemu innemu należy przypisać sytuację panującą w zakładowej bazie wypoczynkowej? Chroniczną niemożność doprowadzenia do koordynacji poczynań, <orig>nieudostępnianie</> wolnych miejsc wczasowych (stopień wykorzystania bazy środowiskowej jest oficjalnie nieznany - od kilku lat roczniki statystyczne dotyczące turystyki i wypoczynku przeznaczane są wyłącznie do użytku służbowego), gęste wysokie płoty wokół większości ośrodków i domów wypoczynkowych? Prawdą jest, że posiadanie własnej bazy socjalnej, bogate i urozmaicone możliwości wypoczynku stwarzają preferencyjne warunki dla pozyskania pracowników, co nie może być obojętne dla kierownictw resortów, zjednoczeń i przedsiębiorstw. Ale preferencje te powodują jednocześnie powstanie różnic w standardzie wypoczynku poszczególnych grup pracowniczych, nad którymi