bardziej jeszcze poniżało ją we własnych oczach. Jak mam się bronić przed taką krzywdą?<br> - Nie szkodzi - uśmiechnęła się sztucznie - a zresztą i tak nie wiem, czy wyszłabym za ciebie, bo już się starzejesz i niekiedy... przeważnie nad ranem... cóż... wybacz, śmierdzi ci z ust zgnilizną.<br> Zbladł, zaczerwienił się... Woda do płukania ust zawsze stała w łazience...<br> Iw upokorzyła mnie, wzięła odwet... Za to, że się nie chcę z nią ożenić? Nie chcę? Nie mogę jej okłamywać... Niedługo mnie znienawidzi. Znienawidzi, a ja ją kocham.<br>- Czy musiałaś to powiedzieć? - starał się zachować spokój.<br>- To nieprawda. - Była na siebie wściekła. - Przecież wiesz, że