na fotelu tyłem do widowni, odsuwając stół trochę na prawo. Pauza. Stolik zaczyna się ruszać&lt;/&gt;<br>&lt;page nr=102&gt;SCENA PIĄTA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Cicho, bez szelestu wchodzi lewymi drzwiami Widmo Matki i przechodzi milcząc na prawo. Stolik skacze parę razy i zatrzymuje się&lt;/&gt;<br>AMELKA<br>O! Mama już przyszła.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Nikt się nie rusza. Widmo siada na kanapie po lewej ręce Amelki i siedzi sztywno&lt;/&gt;<br>KUZYN<br>Znam jaskinie, w których się nie ryje - ani wzdłuż, ani wszerz, ani wprost, ani na poprzek, tylko w samą Prawdę - w malutki otworek, przez który Bóg usiłuje podać rękę człowiekowi.<br>WIDMO<br>&lt;hi rend="italic"&gt;głosem uroczystym&lt;/&gt;<br>Masz rację, Jęzory, mój Kuzynie. Ale czemu On usiłuje tylko, czemu tego