Stanął na środku kuchni <br>i starał wyobrazić sobie jej sposób myślenia. Gdzie mogła to schować? Cukier? <br>Nie. Słoik z kawą? Też nie. Stare kufle, gruby gliniany garnek. Pusto. Zamknął <br>oczy. Wciągnął powietrze. To musiało być gdzieś tutaj. Wyczuwał jeszcze leciutki <br>zapach, wspomnienie. Morską woń. Otworzył szafkę pod oknem i sięgnął po stary <br>porcelanowy imbryk. W środku coś błysnęło. Wysypał zawartość na stół. Wielki <br>czarny wisiorek w kształcie robaka wpatrywał się w Jakuba rubinowymi oczkami. <br>- Jesteście wszędzie? Myślicie, że dacie mi radę? O nie! - Przy trzecim uderzeniu <br>żelazkiem wisiorek rozpadł się na drobne kawałeczki. Żelazko również.<br>Jakub usiadł.<br>- To paranoja. Dlaczego założyłem, że