tys. rocznie, przy czym zaledwie 100 tys. wykonywano w warunkach szpitalnych. Nawet gdyby się założyło, że w latach 1957-1959 liczba zarejestrowanych poronień sztucznych kształtowała się na poziomie nieco wyższym niż w latach 1962-1963, kiedy wynosiła ona 260-270 tys. rocznie, natomiast liczba poronień sztucznych niezarejestrowanych przez cały okres po 1956 r. osiągała najwyższy poziom uwzględniany w szacunkach Z. Smolińskiego (100 tys. rocznie), należałoby dojść do wniosku, że ogólna liczba poronień sztucznych po wprowadzeniu ustawy 1956 r. nie mogła być większa niż przed nią. Wypada przypomnieć, że stopa urodzeń zaczęła się obniżać o 4 lata wcześniej (w 1952 r.).<br>Według