różnym pochodzeniu. Tym bardziej że nie jest to tylko różnica formy, ale również treści. W opowieści Hiob jawi się jako godzący się z losem męczennik, poddający się woli Jahwe, w poezji zaś jest to silny i gwałtowny, zmagający się z przeciwnościami człowiek. Opowieść zawiera wyraźną tendencję moralizatorską, dydaktyczną. Ukazuje ona pobożnego cierpiętnika Hioba jako przykład dla innych. Natomiast poetycka część księgi zdaje się być wyznaniemjakiegoś kroczącego samotną i stromą drogą bojownika, który swe rozterki i zmagania ukazał w obrazie Hioba i jego przyjaciół. Toteż nieraz można spotkać się ze zdaniem, że opowieść zawarta w prologu i epilogu i stanowiąca niejako "ramy