Tomka podejrzliwym wzrokiem. Może<br>jednak przypadkowo pomylił nazwiska? Zastanawiał się, czy nie warto by<br>przeprowadzić śledztwa.<br> - Bardzo przepraszam pana profesora, jeśli się przesłyszałem - Tomek<br>zmienił taktykę obrony. - Tak bardzo chciałem odpowiadać jeszcze przed<br>końcem roku... Zapewne ja się mylę, bo przecież pan profesor mylić się<br>nie może.<br> Pod wpływem nieoczekiwanego pochlebstwa Krasawcew rozchmurzył się<br>nieco. Wilmowski był doskonałym geografem, dlatego też zawsze wywoływał<br>go do odpowiedzi podczas wizytacji. Zgorzkniały profesor miał mimo<br>wszystko słabość do wesołego i roztropnego chłopca. Spojrzał więc na<br>leżący na biurku zegarek. Zaraz powinien być dzwonek. Postanowił<br>jeszcze przepytać Tymowskiego, przy którego nazwisku figurowała w jego<br>notesie