również ten upadek wierności dla Sławka, kiedy go poznałem. Tam - stojąc przed indywidualnym ołtarzem płciowego zatracenia - był widać wyższy, był ponad swoją codzienną naturę. Może Dwie połówki pomarańczy pisał w podobnej chwili. Ponoć zajęło mu to nie więcej niż kwadrans. Wierzę... Bywają przecież drzwi, przy których aż czarno jest od pociemniałych lękliwie losów. I tak mijali się. Bo przecież któregoś dnia Sławek powiedział Dawidowi: "Gdybyśmy się spotkali osiemnaście lat temu, nasze życie potoczyłoby się inaczej..." Pomyślałem sobie: osiemnaście lat temu widać ożenił się z Bernadettą. Czyżby tak łatwo mu było wyrzec się dwóch synów, dwóch młodzieńców wchodzących w życie? Zapytałem: "A