Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
pozera, nie może nawiązać żadnego - nawet wrogiego - kontaktu z nowoczesną. Jego męki wypełniają rozdział siódmy, czyli Miłość. W ósmym dowiadujemy się, co nastąpiło w szkole: zgwałcony przez uszy Syfon umarł, buntownik Miętus zaś stał się w swej obsesyjnej ordynarności nie do zniesienia. Tymczasem w stosunku Józia i nowoczesnej następuje zwrot, początkowo nieznaczny: nasz bohater odzyskuje jakby inicjatywę. Rozdział dziewiąty pokazuje, jak pokonuje on Młodziaków, doprowadzając do absurdu stereotypy, którym hołdują. Ta psychomachia pozwala na zawiązanie piekielnej intrygi: w rozdziale dziesiątym Józio sprowadza o północy do pokoju Zuty jej równie nowoczesnego kolegę oraz... profesora Pimkę. Ogólna bójka pozwala mu uwolnić się jednocześnie
pozera, nie może nawiązać żadnego - nawet wrogiego - kontaktu z nowoczesną. Jego męki wypełniają rozdział siódmy, czyli Miłość. W ósmym dowiadujemy się, co nastąpiło w szkole: zgwałcony przez uszy Syfon umarł, buntownik Miętus zaś stał się w swej obsesyjnej ordynarności nie do zniesienia. Tymczasem w stosunku Józia i nowoczesnej następuje zwrot, początkowo nieznaczny: nasz bohater odzyskuje jakby inicjatywę. Rozdział dziewiąty pokazuje, jak pokonuje on Młodziaków, doprowadzając do absurdu stereotypy, którym hołdują. Ta psychomachia pozwala na zawiązanie piekielnej intrygi: w rozdziale dziesiątym Józio sprowadza o północy do pokoju Zuty jej równie nowoczesnego kolegę oraz... profesora Pimkę. Ogólna bójka pozwala mu uwolnić się jednocześnie
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego