nie ma nieograniczonej władzy. Materialne środki na prowadzenie polityki zagranicznej, czyli budżet, jest zatwierdzany przez Izbę Reprezentantów. Jeżeli Kongres nie zatwierdzi na przykład ustawy o pomocy gospodarczej dla zagranicy, czyli nie przeznaczy na to określonej sumy pieniędzy, rząd musi zrezygnować z programu pomocy zagranicznej w swym działaniu. Stanowiska w dyplomacji, poczynając od szefów Departamentu Stanu a na ambasadorach kończąc, muszą być zatwierdzane przez Senat. Jeżeli prezydent realizuje politykę, która nie cieszy się popularnością w Kongresie, nie może liczyć na skuteczność swego działania. Tak na przykład było z wojną wietnamską i wojną w Kambodży, kiedy poczynania administracji spotykały się z ostrą reakcją