w jednym z organów kierowniczej partii ukazała się krótka notatka pt. "Partia Zdrowego Rozsądku". Nieznany autor (literki KS) wyszydzał mój program bezlitośnie i konkludował: "Z tej podziemnej kanalizacji wydobył się nieświeży zapaszek tłustego drobnomieszczanina. Całe szczęście, że w porę ogłoszono u nas stan wojenny, bo moglibyśmy się któregoś dnia obudzić pod rządami takiego niezdrowego rozsądku". Mimo to, a może właśnie dzięki temu, otrzymałem wkrótce kilkanaście listów z akcesem do mojej partii. Odezwał się też publicysta podziemnego tygodnika, drukowanego w piwnicy mojej biednej mamy. "Partia Zdrowego Rozsądku! Nie będziemy dociekać, kto za tym stoi, bo może nie stoi nikt. Bo ten nikt to