miłości"&lt;/&gt; Roberta Siodmaka z 1948 r. Z tym filmem wróciła Soderberghowi zdolność do sugestywnego przedstawiania postaci zdeprawowanych, a zarazem zwyczajnych. Taki jest główny bohater - nałogowy hazardzista, gotowy zrobić wszystko dla kobiety, ze skokiem na bank włącznie. I choć nie jest to film do końca udany, pokazał reżyserowi drogę, którą powinien podążać.<br>Kręcąc niskobudżetowe &lt;name type="tit"&gt;"Schizopolis"&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Soderbergh&lt;/&gt; udowodnił swoją zdolność twórczego inspirowania się &lt;name type="person"&gt;Kafką&lt;/&gt;. Historia sfrustrowanego urzędnika i jego sobowtóra (maniaka seksualnego) to zaledwie punkt wyjścia do rozważań o stanie duchowym współczesnej Ameryki.<br>Powrót do formy potrzebował ostatecznego potwierdzenia. Nadeszło ono wraz z premierą &lt;name type="tit"&gt;"Co z oczu, to z serca"&lt;/&gt;. To film szczególny