jak i katalazy oraz zmiataczy rodnika wodorotlenowego. Jak interpretować takie wyniki? Należy wziąć pod uwagę, że rodnik wodorotlenowy jest znacznie bardziej reaktywny niż zarówno anionorodnik ponadtlenkowy, jak i nadtlenek wodoru (o czym przypomnieć nam może porównanie tabel 1.3.2-1.3.4). W jego stronę muszą się więc kierować podejrzenia o wszystko, co najgorsze dla komórki. Jak może jednak powstać rodnik wodorotlenowy w układzie wytwarzającym anionorodnik ponadtlenkowy i nadtlenek wodoru?<br><br>&lt;tit&gt;1.5.3. Skąd się bierze rodnik wodorotlenowy in vivo? Domniemana droga: reakcja Habera-Weissa&lt;/&gt;<br><br>Początkowa koncepcja, świetnie (jak się przed kilkunastu laty wydawało) tłumacząca wyniki doświadczenia z rys. 1