i Krzysztof cierpiąco patrzą na drzwi.<br>Ludce udało się zmobilizować wszystkich przeciw mnie. Jestem na cenzurowanym. Ale atmosfera jest tak ociężała, że docinki i żarty zmieniają się w poważne zarzuty. Nudzi mnie to, odpieram je niedbale i leniwie.<br>Jakieś szamotanie pod drzwiami, potem nagła cisza, widać na cieniu, że dziadunio podgląda przez dziurkę od klucza.<br>- Ach, ta mama - mówi Krzysztof patrząc na zegarek.<br>Wszystkich opętał jakiś szał przeciwko mnie. Wymawiają mi wszelkie błędy, grzechy i uchybienia. Zaczyna mnie to drażnić. Ludka jest zachwycona. Wreszcie nie wytrzymuję i wybucham:<br>- Dajcie mi święty spokój wreszcie. Co was to wszystko obchodzi. Jestem, jaki jestem