rozmów z okupantem przystępuje tylko rząd i administracja jako władza zajmująca się wyłącznie codzienną egzystencją. Komitet Narodowy wyłoniony przez ośrodki niezależne kieruje z konspiracji ruchem oporu, kontrolując i dając dyspozycje polityczne pozostającej na stanowiskach administracji. Ten zestaw przypuszczeń? marzeń? życzeń? nakazów narodowego sumienia? obecny w zbiorowej świadomości i podświadomości rzadko podlega powyższej konkretyzacji. Rzeczywistość bowiem jest i będzie kształtowana bardziej przez zmowę społeczną niż przez umowę społeczną, którą proponowałby rząd lub opozycja.<br>W świetle zmowy społecznej jest oczywiste, że postawa MO i SB będzie oceniana pod kątem tego, na ile policja błękitna okaże się granatową. Słowem: na ile milicjanci będą służyli