może innego ducha nabierze.<br>Wodzowie rozeszli się w milczeniu. Spartakus siedział chmurny, zamyślony. Oliwa skwierczała w lampce i paliła się słabym płomieniem. Drgnęła zasłona u &lt;orig&gt;wnijścia&lt;/&gt;.<br>Wszedł Sotion.<br>- Dlaczego nie było ciebie na naradzie, Sotionie? - zapytał z wymówką Spartakus.<br>- Zatrzymałem się dłużej u twego synka - odparł zgnębionym głosem Sotion.<br>Spartakus podniósł głowę.<br>- I co?<br>- Dziś znowu gorączkuje. Jest mu gorzej. Myślę, Spartaku, że tylko na południu lub w Kampanii może odzyskać zdrowie. Tu powietrze mu nie służy.<br>Spartakus milczał długą chwilę. Potem zaczął opowiadać Sotionowi o zebraniu wodzów.<br>- I co myślisz, Sotionie? - zapytał skończywszy.<br>- Sądzę - odparł po namyśle Sotion - że jeśli