Białowieży?<br>Herbowe to jednak zwierzęta, nie pociągowe. Szlachecki heros, zabijaka, sobiepan, oryginał, trefniś nawet, stał się doskonale egzotyczny. Jego wartości mogą jeszcze krążyć w obiegu kulturalnym. Zostają jednak z reguły nacechowane piętnem nieaktualności.<br>Tym bardziej zaskakuje pochwała tradycji szlacheckiej, którą zakończył swą twórczość Gombrowicz. W Rozmowach z Dominikiem de Roux podsumowuje znaczenie Dziennika (a zapewne też - całego dzieła). Prosi zatem francuskiego rozmówcę, aby zechciał je uznać za &lt;q&gt;"wdarcie się w kulturę europejską wieśniaka, czy szlachcica, szlachcica polskiego ze wsi, z nieufnością wieśniaka, z chłopskim zdrowym rozumem, z chłopskim realizmem. Ja to wyniosłem z domu i ten styl szlachecki jest czymś niesamowicie