rodzaju aparatem, służącym jedynie do usprawiedliwienia naszej uczuciowości. Człowiek zawiedziony w miłości potrafi zbudować nie najgorszą teorię, podnoszącą do ideału każdą zawiedzioną miłość. Człowiek zdradliwy zawsze udowodni moralność własnej zdrady. W podobny sposób zazdrosny Widmar przekonywał siebie, że zazdrość jest uczuciem niezbędnym i świadczącym o prawdziwej miłości. Umysł jego natychmiast podsunął mu szereg dowodów, podkreślających słuszność tego twierdzenia. Zrozumiał, że miłość jest zawsze związana z pojęciem wyłączności, zwłaszcza wtedy gdy jest prapierwotna w swych przejawach. Im bardziej szczere jest uczucie, tym bardziej jest ciemne i straszne: Czy obecne dążenie ludzkości do higieny duszy i ciała nie wymaga przewietrzenia wszelkich stosunków uczuciowych