się utartymi formułami i schematycznymi obrazami i pozostawał całkowicie w kręgu istniejącego repertorium możliwości gatunku, nie łamiąc żadnych konwencji.<br> Swoistym sprawdzianem opanowania poetyckiego warsztatu był także Klub piśmienniczy, poemat heroikomiczny w ośmiu pieśniach, z których część uległa zniszczeniu w rękopisie. Poemat ten, będąc żywą i dowcipną parodią epopei, wykorzystywał tradycję poematów heroikomicznych Ignacego Krasickiego, ale odwoływał się też do twórczości Homera i Tassa. Na podkreślenie zasługują wierne i barwne opisy życia szkolnego, &#132;nastrój krzemieniecki" &#150; co należy zaliczyć do niewątpliwych osiągnięć autora; nuży natomiast nadmiar sytuacji komicznych i równy, bezbarwny trzynastozgłoskowiec, spięty mało wyszukanymi rymami.<br> Do Warszawy przyjechał Zaborowski na