twórczością socjalistów utopijnych (C.H. de Saint-Simona (1760-1825), Ch. Fouriera (1772-1837), R. Owena (1771-1858)) oraz z filozofią G.W.F. Hegla (1770-1831). Rozwijając klasyczną teorię wartości opartą na pracy, K. Marks stworzył teorię wartości dodatkowej i opartą na niej koncepcję wyzysku pracy przez kapitał. Analiza poglądów socjalistów utopijnych zaowocowała powstaniem zarysu społeczeństwa bezklasowego, a więc społeczeństwa, w którym źródło sprzeczności interesów i konfliktów - prywatna własność środków produkcji, czyli rzeczowych elementów procesu produkcji - zostaje zniesiona. Metoda dialektyczna Hegla stała się podstawą teorii rozwoju społeczno-gospodarczego. Według Hegla, powstawanie i pokonywanie sprzeczności jest istotą rzeczywistości. Rozwój polega na