ciągle żyli w wolnej Polsce. Bardzo życzyli sobie, żeby tak było jak najdłużej, ale to już oczywiście nie mogło trwać. Tym bardziej nie należało leźć w oczy i dlatego dźwigały to wszystko kobiety. Wyjechały w chłodzie ranka, ale teraz było już południe i to gorące, aż dotąd trwała piękna słoneczna pogoda, nigdy dotąd ani potem nie było takiej jesieni, jak w 1939r. Angus pomyślał sobie, że gdyby nawet Wojsku Polskiemu udało się przetrwać o miesiąc a nawet dwa dłużej, to i tak nie miałoby szans doczekać utknięcia niemieckich maszyn w błocie jesieni i trudnych warunkach atmosferycznych. Nie tylko sprzymierzeńcy, także i